Feeds:
Posts
Comments

Archive for November, 2009

I love classic bikes and I realized that the best way to have one was to buy a brand new one of the few still produced.

I got a black& chrome R.E. Bullet 500, but although I understand that some minor changes are needed to make  such a bike street legal according to the today standards, I could not settle with the aesthetics of the XL turn indicators and started looking for some small bullet style ones.

I found the Suzuki Bandit indicators that cost 6 euros each and fitted them on the spot to finally give my bike the right look. (Yes I have also fitted a sportier exhaust)

Έχω αδυναμία στις κλασικές μοτοσυκλέτες και κατάλαβα πως αφού ήθελα να αποκτήσω μια, η καλύτερη λύση ήταν να πάρω μια απο τις ελάχιστες που φτιάχνονται ακόμα.

Αγόρασα μια Ρόγιαλ Ένφηλντ Μπούλιτ 500, και παρ’όλο που αντιλαβάνομαι πως για να πληρούν τις προϋποθέσεις νόμιμης κυκλοφορίας, χρειάζονται κάποιες μικροεπεμβάσεις, δε μπορούσα με τίποτε να ενεχτώ τα δυσανάλογα μεγάλα και κακόσχημα φλάς.

Κατέληξα στα φλάς της Σουζούκι Μπάντιτ και με 6 ευρώ το κομμάτι έδωσα στη μηχανή μου την εικόνα που έπρεπε.

Read Full Post »

While checking where to upload my X1/9 video in order to make it accessible through this blog, I saw 2 nice videos I would like to share with you.
The first one is from the hill climb race of St.Anna where Nikos Gikas with his Polo 1.4 won the A5 class setting a new record. I was very happy to see Nikos driving so well, because he is the son of George Gikas, well-known VW specialist & competitor, who together with an other good friend Dimitris Deligiannis were equally successful some years ago. (By the way today Deligiannis is the man to beat in Greek sailing boats racing, and ex-member of our national Olympic sailing team).

The second one is a Smart (Suzuki GSXR engined) drift racing

Καθώς έψαχνα να βρώ μέσω ποιού site θα έβγαζα στο μπλόγκ μου το βιντεάκι του Χ1/9, έπεσα πάνω σε 2 βίντεο που αξίζει να τα δείτε.

Το πρώτο είναι απο την ανάβαση της Αγ. Άννας, όπου ο Νίκος Γκίκας με το Polo 1.4 Α5 κέρδισε την κλάση του κάνοντας νέο ρεκορ. Χάρηκα διπλά, γιατί εκτός του ότι ο Νίκος οδήγησε αέρα, είναι και γυιός του παλιού μου γνώριμου και γνωστού βελτιωτή VW Γιώργου Γκίκα, που λίγο παλιότερα, μαζί με τον φίλο μας Δημήτρη Δεληγιάννη,  είχαν πολυ πετυχημένη αγωνιστική δράση. (Με την ευκαιρία, να σας πω πως ο Δεληγιάννης είναι στις μέρες μας ο κυρίαρχος των ιστιοπλοϊκών αγώνων ανοιχτής θαλάσσης στην Ελλάδα και βέβαια πρώην μέλος της Ολυμπιακής μας ομάδας ιστιοπλοϊας).

Read Full Post »

Τώρα το διάβασα, τώρα θύμωσα…

Δημοσιεύθηκε από faethoussa στο Οκτωβρίου 29, 2008 έγραψε: Η ΒΑΛΙΑ είναι μία υπέροχη σκυλίτσα προστατευόμενη του Συλλόγου Ζωοφίλων του Δήμου Αγίας Παρασκευής. Της άρεσε να τρέχει και να υποδέχεται τον κόσμο, να δίνει το χέρι της σε όποιον της έδειχνε αγάπη και στοργή. Τη Κυριακή το απόγευμα, κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα στο τοπικό γήπεδο, ένθερμοι ‘πολιτισμένοι’ φίλαθλοι, πέταξαν κροτίδα πάνω στο άτυχο ζώο, που ανυποψίαστο, ακολούθησε το φασαριόζικο πλήθος, χαρούμενο και κοινωνικό, όπως πάντα. Η τρυφερή και χαδιάρα Βάλια, δε θα μπορέσει ποτέ πιά να τρέξει και να δώσει το χέρι της. Δε θα μπορέσει ποτέ πιά να ξαναδεί το φως του ήλιου. Η κροτίδα διαμέλισε τα μπροστινά της πόδια, και τύφλωσε το άμοιρο ζώο, καθώς έσκασε ακριβώς μπροστά του. Το κτήνος, που κατέστρεψε τη γλυκειά Βάλια, θα κοιμήθηκε ήσυχος, περήφανος γιά τη μαγκιά του, ενώ η Βάλια αφού έφυγε πανικόβλητη και ουρλιάζοντας από τους φρικτούς πόνους, σύρθηκε μέχρι τη φωλιά της, όπου βρέθηκε την επόμενη μέρα. Τώρα κοίτεται στο κλουβί του κτηνιατρείου, περιμένοντας τον ακροτηριασμό της, βυθισμένη στο απόλυτο σκοτάδι. Η γλυκειά Βάλια περίμενε μήνες με καρτερικότητα την οικογένεια που θα την υιοθετούσε. Δεν ήταν όμως εύκολο, καθώς δεν ήταν ‘καθαρόαιμη’ και έτσι δε πληρούσε τις προδιαγραφές που οι ‘φιλόζωοι’ Ελληνες θέτουν ως κριτήριο, γιά το σκυλί που θα πάρουν. Βλέπετε στην Ελλάδα έχουν πέραση μόνο οι καθαρόαιμες ράτσες, γιά να μπορούν οι βλάχοι να επαίρονται γιά το ζώο τους, σα να είναι μάρκα αυτοκινήτου! Λυπάμαι γι΄ αυτό που θα πω, αλλά είμαστε ένας λαός χωρίς παιδεία, χωρίς ήθος, χωρίς πολιτισμό. Είμαστε ο λαός που έχει εφεύρει τις φόλες, τα Βατοπέδια, τη διαφθορά, την ατιμωρησία και την επιλεκτική εφαρμογή των νόμων. Κανείς δε τιμωρείται. Ολα κουκουλώνονται. Οπως δε θα τιμωρηθεί και το κτήνος που κατέστρεψε τη Βάλια, τη σκυλίτσα. Μα τι κάθομαι και λέω. Σκυλί ήτανε. Ενα αδέσποτο λιγότερο! ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!

Δεν το μεταφράζω γιατί ήδη η ζωοφιλική μας εικόνα είναι της ντροπής.

Read Full Post »

It was October 2004 and our Classic Sportscrs Club was about to sail for the Costiera Amalfitana touring. My X1/9 was not yet ready and my friend Spiros had already packed Sonia and was warming-up his Alfa Spider. Panos was busy and could not join, but his nice yellow Fiat 124 spider 1800 might be available. So I asked and the miracle happened, he handed me the keys and I told Dora to get ready.

Driving the Costiera was nice at that time of the year, the archeological site of Peastum offered a nice scenery, while Pompei was fascinating. summing up, the combination of the cars and the interesting sites, were worth the journey.

Ήταν Οκτώβρης του 2004 και η λέσχη μας κλασικών αυτοκινήτων  ΣΙΣΠΑ, ετοιμαζόταν για την εκδρομή στις ακτές του Αμάλφι. Το Χ1/9 μου δεν ήταν έτοιμο, ενώ ο Σπύρος είχε ήδη φορτώσει την Σόνια στην Άλφα Ρομέο Σπάιντερ και έβαζε μπρός. Ο Πάνος είχε δουλειές και δεν μπορούσε ν’ακολουθήσει, αλλά ίσως το όμορφο κίτρινο  Φίατ 124 Σπάιντερ του να ήταν διαθέσιμο. Ρώτησα και το θαύμα έγινε, μου έδωσε τα κλειδιά και είπα στην Δώρα να πακετάρει.

Η διαδρομή τέτοια εποχή στις ακτές του Αμάλφι ήταν απόλαυση,   οι αρχαιολογικοί χώροι της Ποσειδωνίας και της Πομπηίας  συναρπαστικοί , ο καθένας με τον δικό του τρόπο και πραγματικά άξιζε το ταξίδι.

Read Full Post »

Danilo asked about the exhaust system of my car and I realised I had not posted fotos from different angles, so here are some.  The look improved greatly, after the ceramic treatment done in 2017.

Ο Ντανίλο με ρώτησε για το σιλανσιέ του αμαξιού μου κι’έτσι συνειδητοποίησα πως δεν είχα δείξει φωτο απο διαφορετικές γωνίες, οπότε να μερικές. Οι φωτο, είναι πριν την κεραμική βαφή του 2017. 

As you can see, only a glimpse low at the rear of the car gives away that something uncommon residents in the engine bay… unless of course you have already heard the DCNFs roar!

Όπως βλέπετε, μόνο μια ματιά χαμηλά στο πίσω μέρος του αμαξιού, προδίδει πως ΚΑΤΙ κρύβει… εκτός βέβαια αν ήδη έχετε ακούσει τον βρυχηθμό των καρμπυρατέρ.

VIDEO : D.S. Fiat X1/9 mod 1977, spinout from Dimitris Savidis on Vimeo.

Tip: Turn UP the volume!                       Συμβουλή: Δυναμόστε την ένταση!

Read Full Post »

It was thanks to AKIS that we first heard about Trivellato Racing.We only worshiped Abarth, although no Abarth fast bits were available for the 128. Akis had bought some accessories for his 128 from the Reno racing shop in Bologna and he was now investigating to find out the best Ιtalian tuner to upgrade his car. I think there was an article in Auto Sprint comparing some of the best 128 specialists and among them Akis chose Trivellato. He fitted a Trivellato head like the one I now have on my X1/9, a hot camshaft, a complete exhaust system with a 4-2-1 header- if I recall well, topped with dual unfiltered 42 DCNF Webers (the carbs fitted on the Ferrari & Maserati). Instead of filters, his DCNFs had RED velocity stacks (air horns) and the sound was magic.The car was Ducco painted Ferrari red and the bodywork had all the detail attention that Akis demanded – the widening of his wheel arches lips was the best we had seen, as was the integration of the front spoiler. The rest of us just followed the leader.

Ο ΑΚΗΣ μας γνώρισε τον Trivellato. Eμείς λατρεύαμε τον Άμπαρθ, παρ’όλο που δεν βελτίωνε ουσιαστικά τα 128. Ο Άκης είχε αγοράσει απο το μαγαζί Ρένο της Μπολόνιας διάφορα αξεσσουάρ γιά το 128 του και ήταν στη φάση αναζήτησης του καλύτερου Ιταλού βελτιωτή γιά να το  πουσάρει. Νομίζω πως από ένα συγκριτικό άρθρο στο Αουτοσπρίντ ο Άκης διάλεξε τον Trivellato. Φόρεσε λοιπόν ένα εξαιρετικό καπάκι με μεγάλες βαλβίδες σαν αυτό που έχω στο Χ1/9 μου, έναν άγριο εκκεντροφόρο, ένα κομπλέ σύστημα εξάτμισης με χταπόδι 4-2-1(άν θυμάμαι καλά) και γιά τροφοδοσία επέλεξε τα καρμπυρατέρ της Φερράρι Ντίνο και Μαζεράτι, τον απόλυτο συδυασμό γιά ροπή απο χαμηλά αλλά και δύναμη σε όλες τις στροφές, τα 2 διπλά κάθετα 42άρια DCNF της Βέμπερ ( Έ ρε Αντώνη, ωραίες εποχές! – Τότε πισω απο τον πάγκο της  Βέμπερ, τώρα με τη μεγάλη  AVC ). Αντί γιά φίλτρα, στην κορυφή των καρμπυρατέρ φιγουράριζαν οι κόκκινες χοάνες με τον μαγικό ήχο. Το αμάξι ήταν βαμένο Ντούκο στο κόκκινο της Φερράρι, μέ ιδιαίτερη σημασία στη λεπτομέρεια όπως πάντα απαιτεί ο Άκης – το καλύτερο ξεχείλωμα που είχαμε δεί σε φρύδια  φτερών 128 και η τέλεια ενσωμάτωση του μπροστινού σπόιλερ. Όλοι οι υπόλοιποι ακολουθήσαμε τα χνάρια του.

Αυτό ήταν και το πρώτο ουσιαστικά βελτιωμένο αυτοκίνητο από την FIAT TUNING Μαβίδης-Τσιτομενέας.

akis TRIVELLATO 1973

akis TRIVELLATO 1973 R

aki's campagnolo-dunlop sp rallye super

Above: Τop street legal wheel/tyre combination of it’s time Campagnolo Bertone design, fitted with Dunlop SP Rallye Super.

Πάνω: Κορυφαίος συνδυασμός ζάντας/ελαστικού δρόμου της εποχής.

P.Mavidis balancing Akis DCNFs

N.Tsitomeneas balancing Akis DCNFs

Akis & Mavidis

Read Full Post »

A few nights ago a drunk Albanian with his baby at the rear seat entered the opposite lane, scratching first a bus and then crushing on 3 more cars in a row , stopping finally on our Jimny. It is unbelivable nobody got hurt – look at the photos!

Incrediblely, the police alcohol tested first all 4 victim drivers and left the Albanian to be tested LAST, enough time to give lower readings…

Πρίν μερικές νύχτες, ένας μεθυσμένος Αλβανός στα Μεσόγεια, με το παιδάκι του στο πίσω κάθισμα και πηγαίνοντας με 1000, μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και αφού τρίφτηκε σ’ένα λεωφορείο(δυστυχώς δεν το πέτυχε στη μούρη), έπεσε στη συνέχεια σε 3 αμάξια, σταματόντας πάνω στο Jimny μας. Βλέποντας τις φωτογραφίες, δύσκολα πιστεύει κανείς πως υπήρξαν μόνο υλικές ζημιές.

Είναι απίστευτο, αλλά η τροχαία έκανε αλκολτέστ πρώτα στους 4 οδηγούς-θύματα και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ άφησε τον Αλβανό, αρκετή ώρα ώστε να οι μετρήσεις να είναι χαμηλότερες…

drunk Albanian's

our's

Read Full Post »

Greek Motorsports Racing in the early ’70’s, was still based on the privateers desire to enjoy the sport with little if any support from the importers. The competitors circle was small, the motorcycles & the cars – especially of the less modified categories, were often used for competition on the race day and for daily transportation the rest of the time, while the races took place either on public roads or at the military air-field of Tatoi.

In my first Norton post I mentioned P.Spathis & N.Gikas.  Upon my graduation from high school, I started my collaboration with OMADA (means TEAM), the most reputable sports newspaper of Greece, belonging to the Lambrakis Publishing  Group. I was covering motorsports both as a journalist and a photographer which was something unheard at that time. Here are 3 pictures I took from a Tatoi race in 1974. Spathis races the bike, while Gikas poses on it at the pits with his little brother next to him wearing my Lewis Leathers (yellow) jacket for the purposes of the shot.


Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός στις αρχές της δεκαετίας του ’70 βασιζόταν ακόμα στην τρέλλα των ιδιωτών, με ελάχιστη υποστήριξη απο τους εισαγωγείς. Ο κύκλος των αγωνιζομένων ήταν μικρός, οι μοτοσυκλέτες και τα αυτοκίνητα – ιδίως στις ελαφρύτερα βελτιωμένες κατηγορίες, γίνονταν αγωνιστικά μόνο για τον αγώνα, και τον υπόλοιπο καιρό κάλυπταν τις καθημερινές ανάγκες των οδηγών, ενώ οι αγώνες γίνονταν σε δημόσιους δρόμους ή στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Τατοϊου.

Στο πρώτο μου κομμάτι γιά τις Νόρτον, αναφέρθηκα στον Π.Σπαθή και τον Νικήτα Γκίκα. Τελειώνοντας το σχολείο, άρχισα να καλύπτω τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιά την ΟΜΑΔΑ του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, την πιό έγκυρη αθλητική εφημερίδα της εποχής, με διευθυντή τον εξαιρετικό Γιάννη Βανδώρο. Η κάλυψή μου ήταν ταυτόχρονα και δημοσιογραφική αλλά και φωτογραφική, πράγμα ανήκουστο γιά την εποχή. Εδώ βλέπετε 3 φωτο που τράβηξα στο Τατόϊ το 1974, όπου ο Σπαθής αγωνίζεται με τη μηχανή του, ενώ ο Νικήτας Γκίκας ποζάρει στα πιτς καβάλα, με δίπλα του τον μικρό του αδερφό τον Λευτέρη, που για τις ανάγκες της λήψης φορά το αγαπημένο μου (κίτρινο) σακάκι Lewis Leathers.

Spathis.copyright D.Savidis

Spathis-R.copyright D.Savidis

Spathis-Ghikas Racing Commando 1974.copyright D.Savidis

Easter2010                                                                                                                       Digging my archive I found  a color foto as well.

Πάσχα2010                                                                                                                     Σκαλίζοντας το αρχείο μου, βρήκα και μιά έγχρωμη φωτο

Read Full Post »

Apart from my mechanic friends, Nicola Crea is among my automotive passionate friends the most active in this field, designing cars (plus many  other things), teaching future designers at the university, touring on motorcycles and competing in motorsports when time allows.

I think he is the perfect example of someone gifted and blessed to live in Italy, a beautiful country with great automotive tradition and design culture.

 

Με εξαίρεση ίσως τους φίλους μου μηχανικούς, ο Νικόλα Κρέα είναι ο πλέον δραστηριοποιημένος μεταξύ των παθιασμένων με τους τροχούς φίλων μου.  Σχεδιάζει  αυτοκίνητα – δείτε μονάχα στην τελευταία φωτο για ποιούς έχει δουλέψει, διδάσκει στο πανεπιστήμιο μέλλοντες σχεδιαστές, περιηγείται με μοτοσυκλέτες και τρέχει σε αγώνες αυτοκινήτων όσο του επιτρέπει ο χρόνος του.                                                                                                                      Θα έλεγα πως είναι το τέλειο παράδειγμα ενός ταλαντούχου ανθρώπου που ευτύχησε να ζεί στην Ιταλία,  μιά όμορφη χώρα με μεγάλη παράδοση στην αυτοκίνηση και σχεδιαστική παιδεία.

Crea design

Crea design 1

Crea design 2

Crea design 3jpg

Crea design 4

Crea design 5

Read Full Post »

It is very fortunate that I still have these 2 brochures which I took from GUS KUHN in 1973, when I went there to buy a Boyer-Bransden electronic ignition for my racer friend & Norton specialist Nikita Gika. The one is about the racers someone could buy from the Norton factory, while the other one is for the MV Agusta 750 SPORT, for which motorcycles, Gus Kuhn Motors Ltd acted as sole UK concessionaires.

Είναι ευτύχημα που έχω ακομα αυτά τα 2 προσπέκτους που πήρα απο του Gus Kuhn το 1973, όταν πήγα να ψωνίσω για τον Νικήτα Γκίκα, αγωνιζόμενο φίλο και σπεσιαλίστα μηχανικό για Νόρτον, μιά ηλεκτρονική ανάφλεξη Μπόγιερ-Μπράνσντεν. Το πρώτο είναι για τις αγωνιστικές Νόρτον που μπορούσε ένας ιδιώτης ν’αγοράσει από το εργοστάσιο, ενώ το δεύτερο, είναι γιά την Έμμε-Βού Αγκούστα 750 Σπόρ, γιά τις οποίες ο Gus Kuhn ήταν αποκλειστικός αντιπρόσωπος Μ.Βρετανίας.
Norton racers brochure '70sNorton racers brochure '70s specs
MV Agusta 750 sport coverMV Agusta 750 sport 2nd pgMV Agusta 750 sport 3rd pgMV Agusta 750 sport 4th pg specs

Anyone wishing to have the specs that are unreadable here, just ask them from me.

Άν κάποιος θέλει τα τεχνικά χαρακτηριστικά που εδώ δέν διαβάζονται, ας μου τα ζητήσει.

Read Full Post »

Older Posts »